NADCZYNNOŚĆ TARCZYCY

Tarczyca jest niewielkim gruczołem położonym na szyi przed tchawicą. Jest to gruczoł wydzielania wewnętrznego produkujący konieczne do życia hormony (tyroksynę i trójjodotyroninę odpowiedzialne między innymi za wygląd i samopoczucie i kalcytoninę mającą wpływ na stan naszych kości). Przy nadczynności tarczycy skóra będzie wiecznie wilgotna i ciepła; mimo że chory nie stosuje żadnych diet odchudzających, a nawet pozwala sobie całkiem dużo jeść, jego waga szybko spada; tętno jest przyśpieszone, serce kołacze, drżą ręce; chory często cierpi na biegunki (5-7 razy na dobę); chory jest rozbity psychicznie, czuje wewnętrzny niepokój, ma huśtawkę nastrojów, jest drażliwy i cały czas jest mu bardzo gorąco, bez względu na temperaturę, jaka panuje w pomieszczeniach czy na dworze?
Przy nadczynności podaje się choremu leki zwalniające pracę tego gruczołu zmniejszające wydzielanie hormonów. Leczenie jest dosyć długotrwałe (około jednego roku), a pacjent powinien, co miesiąc mieć robione badanie krwi i kontrolować poziom hormonów.