Pochodne kwasu salicydowego

Pochodne kwasu salicylowego są najbardziej popularnymi lekami przeciwgorączkowymi wykazują jednocześnie działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne i przeciwreumatyczne. Sam kwas salicylowy, ze względu na silne miejscowe działanie drażniące na błonę śluzową, nie jest stosowany. Wprowadzane do cząsteczki kwasu salicylowego różne grupy chemiczne powodują zmniejszenie jego toksyczności, zmieniając też siłę działania. Pochodne kwasu salicylowego wchłaniane są szybko z przewodu pokarmowego, głównie w górnym odcinku jelita cienkiego. Badania eksperymentalne wykazały, że szybkość wchłaniania kwasu salicylowego z jelita cienkiego zwierząt młodych jest większa niż u dorosłych. Salicylany łatwo przechodzą do tkanek i płynów ustrojowych i przez barierę łożyskową. W ustroju człowieka dorosłego ok. 80% podanej dawki ulega biotransformacji. Z moczem wydala się ok- 55% W postaci kwasu salicylomoczowego, a 4?8% jako kwas gentyzynowy; podlega też sprzęganiu z kwasem glukuronowym. Dotychczas brak jest danych dotyczących biotransformacji tego związku w młodym ustroju z uwzględnieniem poszczególnych okresów rozwoju. Salicylany w dużym stopniu wiążą się z białkami osocza krwi, ale u noworodków stopień wiązania jest znacznie mniejszy.