Zaopatrzenie ortopedyczne

Pojęcie ? zaopatrzenie ortopedyczne ? oznacza całokształt działania, związanego z uzupełnianiem defektów strukturalnych i funkcjonalnych narządu ruchu za pomocą konstrukcji mechanicznych. Celem stosowania tych konstrukcji może być funkcjonalne uzupełnienie brakującej kończyny, ułatwienie lub wręcz umożliwienie chodzenia, odciążenie chorego odcinka narządu ruchu, poprawa stabilizacji niesprawnej kończyny, zmniejszenie bólu, korekcja zniekształcenia itp. Zasada działania ich w spełnianiu wymienionych zadań sprowadza się do podparcia masy ciała oraz kontroli siły, zakresu i kierunku ruchów w stawach. Konstrukcje te, będące w zaraniach dziejów ortopedii niemal wyłącznym środkiem dyspozycyjnym w leczeniu dysfunkcji narządu ruchu, stały się obecnie jedynie cenną pomocą w leczniczym usprawnianiu oraz alternatywą leczenia operacyjnego niektórych zaburzeń czynnościowych. Dla szczegółowego omówienia zagadnień z tym związanym oraz uporządkowania ich przyjmujemy podział przedmiotów zaopatrzenia ortopedycznego na 3 podstawowe grupy. Protezy ? konstrukcje zastępujące amputowaną kończynę. Mają one uproszczoną budowę, opartą na ogólnym schemacie anatomicznym kończyny. Służą one do odtwarzania jej podstawowych czynności ruchowych. Ortezy ? czyli aparaty ortopedyczne i inne konstrukcje, dopasowane do istniejących odcinków narządu ruchu i spełniające określone zadania mechaniczne. Służą one poprawie upośledzonej czynności ruchowej.